آرنج تنیس بازان

آرنج تنیس بازان

یکی از مشکلات شایع در مفصل آرنج بویژه در جوانان و میانسالان عارضه آرنج تنیس بازان است. بر خلاف نام آن، این عارضه لزوما در ورزشکاران اتفاق نمی افتد و اغلب در افراد عادی و غیرورزشکار بدلیل استفاده بیش از حد از عضلات ناحیه مچ و آرنج رخ میدهد.

در آرنج تنیس بازان، تاندونهای قسمت خارجی آرنج دچار التهاب شده و بسته به شدت عارضه ممکن است هنگام کار سنگین با مچ دردناک شود اما در موارد شدیدتر در حرکات معمول دست نیز درد عارض میشود.

فعالیتهایی که با حرکات مکرر مچ و آرنج همراه هستند مانند ورزشهای راکتی و پرتابی، باغبانی ، نجاری ، نقاشی و کارهای دستی ساختمان، لوله کشی ، تایپ و نواختن ویولن،  آرنج را بیشتر در معرض این مشکل قرار میدهند.

علائم:

درد در قسمت خارجی آرنج در حالت استراحت، یا در هنگام حرکات مچ و آرنج مانند نوشتن ، تایپ کردن ، بلند کردن اجسام و خم و راست کردن آرنج رخ میدهد. شدت درد از یک درد خفیف تا درد شدید که حتی اختلال در خواب بیمار نیز ایجاد میکند متفاوت است. در موراد مزمن حتی منجر به ضعف دست در بلند کردن اجسام نیز میشود.

درمان:

درمان آرنج تنیس بازان بسته به شدت عارضه مواردی چون داروهای مسکن و ضد التهاب ، تزریق موضعی کورتیکواستروئید ، بریس مخصوص تنیس البو ، فیزیوتراپی و در موارد بسیار شدید جراحی میباشد.

فیزیوتراپی در آرنج تنیس بازان:

فیزیوتراپی یکی از روشهای موثر و کم عارضه در درمان آرنج تنیس بازان میباشد و شامل مجموعه ای از درمانهای فیزیوتراپی مانند سرمادرمانی، تحریکات الکتریکی ضد درد ، اولتراسوند ، ماساژ ، لیزردرمانی ، شاک ویو ، سوزن خشک و تمرینات تقویتی و کششی میباشد که به تشخیص فیزیوتراپیست و بر حسب ضرورت تعدادی از آنها مورد استفاده قرار میگیرد . هدف آن در مرحله اول کاهش درد و چسبندگی ناحیه و در مرحله بعد تقویت و بهبود عملکرد عضلات آرنج و بازگرداندن بیمار به زندگی عادی و بدون درد میباشد.